ابتکار عملی که می‌تواند همه چیز را تغییر دهد
عزم دولت رئیسی برای نجات صنایع ایران
به گفته میثم برادران، مدیرعامل شرکت مجری این طرح، برنامه ارائه شده توان ایجاد هزار شغل دارد و اگر مسئولین مربوطه بتوانند در مقابل موانع بایستند بدون شک شاهد راه‌اندازی به موقع آن خواهیم بود.
اگر هزینه‌های تحریم نبود!
در سال‌های اخیر به خصوص بعد از انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا، تحریم‌های خصمانه و یک جانبه این کشور فشارهای سنگینی را بر بدنه صنعت و سایر بخش‌های اقتصاد ایران وارد کرد. این فشارها که به طرق مختلف و شکل‌های مستقیم و غیر مستقیم بر کسب و کارهای کوچک و صنایع سنگین اثرگذاشته بود، باعث شد تا سودآوری بنگاه‌های اقتصادی کم و بیش با مشکل مواجه شود. چراکه در این شرایط تمامی هزینه‌ها اعم از هزینه‌های نقل و انتقال پول و واردات تکنولوژی افزایش یافت و همین امر سبب شد تا توسعه اقتصادی به خصوص در بخش تولیدات صنعتی با کندی مواجه شود. در سال‌های اخیر تکمیل پروژه‌های کلان ملی به خصوص در بخش نفت، گاز و پتروشیمی تا حدی با مشکل مواجه شده و اگر تلاش‌های متخصصین داخلی در دور زدن تحریم‌ها و بومی‌سازی فناوری‌های روز دنیا نبود، احتمالا توسعه بخش صنعت به خصوص در صنایع پایه‌ای نظیر پتروشیمی فولادی یا نفت و گاز به کلی متوقف می‌شد.
با این حال تلاش متخصصان داخلی نه تنها توانست اقتصاد ایران را به شکلی مطلوب از شر نبود ارز رهایی دهد، بلکه در صنایع نظیر پتروشیمی و فولادی شاهد آن بودیم که شرکت‌های فعال توانستند ضمن توسعه فعالیت خود نقش مهمی در ارزآوری و تقویت منابع ارزی کشور در این دوران سخت داشته باشند. این در حالیست که طی مدت یاد شده بیشتر هزینه‌ها برای اورهال یا تعمیر خطوط تولید افزایش یافته بود و یافتن مفری برای واردات تکنولوژی به ایران بسیار سخت‌تر از گذشته انجام می‌شد. همین امر سبب شد که بالا رفتن هزینه‌ها، رسیدن اقتصاد ایران به خصوص بخش صنعت را برای دستیابی به استعدادهای خود با مشکل مواجه کند.
تمامی اینها در وضعیتی روی داده که اگر ظرفیت تولید برخی کالاهای خاص به خصوص کالاهایی که به دلیل ماهیت تکنولوژیک نقش مهمی در افزایش تولید و سودآوری صنایع ارزآور ایفا می‌کنند در داخل ایران موجود بود، می‌توانست هزینه تحمل تحریم‌ها را برای بخش صنعت بیش از گذشته کاهش دهد و با رساندن اقتصاد ایران به ظرفیت‌های خود و ارزآوری بیشتر ناشی از به ثمر رساندن طرح‌های صنعتی، گامی مهم در جهت رشد و شکوفایی ایران در جهت توسعه پایدار بردارد. مضاف براینکه به عنوان یک اثر مهمی جانبی به کارآفرینی و افزایش موقعیت‌های شعلی منجر می‌شد که در تحمل تورم سنگین سال‌های اخیر برای بسیاری از مردم می‌توانست اثرات اقتصادی مهمی داشته باشد.
راه میانبر تحریم‌ها
با تمامی این تفاسیر و مفروضات فرض کنید این رویا روزی به واقعیت بدل شود. شرکت‌های ایرانی بتوانند با نصف هزینه‌های موجود بخش مهمی از تجهیزات خود در حوزه نفت و گاز و به خصوص پتروشیمی‌را از داخل مرزهای ایران تهیه کنند و نه تنها پول کمتری بپردازند، بلکه مدت زمان دریافت تاسیسات مورد نیاز را نیز به شکل جدی کاهش دهند. احتمالا در چنین شرایطی با توجه به وابستگی اقتصاد ایران به بخش‌های یاد شده و همچنین حضور نماد معاملاتی شرکت‌های تاثیرگذار در این زمینه در بازار سرمایه ایران نه تنها می‌توانستیم در میان مدت و کوتاه مدت شاهد بهبود عملکرد اقتصادی بخش مذکور باشیم، بلکه رونق بازار سرمایه را با توجه به وزن بالای صنایع دلاری بر شاخص بورس به نظاره بنشینیم.
در چنین شرایطی احتمالا بسیاری از طرح‌های به زمین مانده و نیمه تمام دوباره توان اجرایی پیدا می‌کرد و عدم نیاز به ارز و انتقال آن از چند لایه موانع ناشی از تحریم‌ها کار را برای شرکت‌های ایرانی بسیار ساده‌تر از پیش به ثمر می‌رساند.
به واقعیت تبدیل کردن این رویا کاری است که دقیقا موسسین شرکت محرک سازه دوار پارسینا کمر به انجام آن بسته‌اند. متولیان این بنگاه اقتصادی که برخی از آنها سابقه فعالیت در شرکت زیمنس را دارند، هم‌اکنون در صدد آن برآمده‌اند تا با الگوگیری از یک تجربه موفق جهانی، راه میانبر و امنی را برای تولیدکنندگان ایرانی فراهم کنند. آنها به گفته خود می‌خواهند یک زیمنس کوچک با همان کارآیی و چابکی را در قلب اقتصاد تحریم زده ایران ایجاد کنند. بنا بر گفته‌های متولیان شرکت مذکور اگر وزارتخانه‌های تعاون و نفت در کنار ظرفیت‌های موجود در شبکه بانکی دست به دست هم بدهند و سرمایه‌گذاران بزرگ در صنعت پتروشیمی نیز به طرح مهم آنها توجه کنند نه تنها گامی مهم و رو به جلو در اقتصاد برداشته می‌شود، بلکه سایر سرمایه‌گذاران و شرکای تجاری این طرح می‌توانند در سال‌های آینده هم درآمدزایی و هم کاهش هزینه‌های خود را به آسانی تضمین کنند.
به گفته مسوولان شرکت ایجاد خط تولید داخلی تجهیزات مربوط به صنایع یاد شده می‌تواند هم هزینه‌های ناشی از تحریم را به نصف کاهش دهد و هم مدت زمان آن را در حد قابل توجهی حتی تا حد ۵۰ درصد کم کند.
«مسکو» چه ظرفیت‌هایی دارد؟
همان‌طور که اشاره شد «مسکو» یا شرکت محرک ساز دوار پارسینا، شرکتی است که به دنبال راه‌اندازی طرح ملی خودکفایی صنایع نفت، گاز و پتروشیمی است. این شرکت که هم اکنون زمین لازم برای اجرای پروژه را تحویل گرفته در صورت افزایش مساعدت‌های مسوولان به خصوص در وزارتخانه‌های تعاون و نفت و همچنین شبکه بانکی مخصوصا بانک ملت قادر خواهد بود، کارخانه را ظرف مدت یک سال با هزینه ارزی ۵۰ میلیون دلاری راه‌اندازی کند. به گفته موسسین «مسکو» کل هزینه بهره‌برداری از این پروژه ۲۰۰۰ میلیارد تومان بوده که هزینه ریالی آن ۱۰۰ میلیارد تومان است.
شرکت می‌تواند در صورت به ثمر نشستن طرح‌های تعریف شده تمامی بنگاه‌های اقتصادی فعال زیرمجموعه پتروشیمی اعم از اوره‌سازی پی‌وی‌سی متانول و... را برای تامین تاسیسات و تجهیزات در بیشتر موارد یاری کند و در صورتی که بتواند به درستی با سرمایه‌گذاران این حوزه ارزآور مرتبط شود بدون شک نقش مهم در کاهش هزینه‌های اورهال یا تاسیس مجموعه جدید بازی خواهد کرد. به گفته آنها جز صنایع پتروشیمی و نفت و گاز این شرکت حتی می‌تواند بسیاری از تجهیزات موجود که در بخش صنایع فولادی فلزات اساسی به کار گرفته می‌شوند را نیز در داخل ایران تولید کند و از این جهت زمینه کاهش هزینه‌های تولید، به خصوص در بحث راه‌اندازی خدمتی ویژه به بخش صنعت ایران ارائه دهد. گفتنی است، محرک ساز دوار پارسینا در زمان بهره‌برداری نه تنها خود به تنهایی هزار موقعیت شغلی ایجاد می‌کند حتی می‌تواند با کمک به طرح‌های بر زمین مانده یا آنهایی که درآینده تعریف خواهند شد، قدم‌های بلندی برای ایجاد اشتغال در سایر بخش‌ها بردارد.
