آینده تولید مواد غذایی پایدار
استارت‌آپ آگ‌‌‌تک چیست؟
استارتآپهای مدرن آگ‌‌‌تک از فناوری‌‌‌هایی تشکیل شده‌‌‌اند که به کشاورزان کمک می‌کنند تا بازدهی خود را افزایش دهند، تصمیم‌گیری در مورد مدیریت مزرعه را بهبود بخشند و منابع مالی را برای عملیات کشاورزی فراهم کنند. این ابزارها شامل بیوتکنولوژی، حسگرها، ماشین‌آلات، راهحلهای هوش مصنوعی، تجهیزات کشاورزی داخلی و اتوماسیون هستند. بخش کشاورزی و تجارت الکترونیک، که بیشترین بودجه سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) را در سه ماه اول سال ۲۰۲۲ به خود اختصاص داده است، به کشاورزان کمک می‌کند تا استراتژی خود را بهبود بخشند و ریسک را در زمان عدم‌اطمینان بازار مدیریت کنند. همچنین کشاورزی دقیق یا Precision ag نیز به طور کلی کاشت هوشمند و مدیریت محصول را بر اساس نقاط داده پیشرفته، تجزیه و تحلیل آنها و همچنین اتوماسیون بهبود می‌بخشد. این بخش اخیرا در فضای کشاورزی احیاکننده، تقویت شده است، جایی که شرکت‌ها شیوه‌‌‌های جدید کشاورزی و علف چرانی را اتخاذ می‌کنند که تغییرات آب و هوایی را معکوس می‌کند، مواد آلی را بازسازی کرده و خاک تخریب شده را احیا می‌کند.
چرا آگ‌‌‌تک مهم است؟
برای مدیریت افزایش روزافزون تقاضای مواد غذایی و مقابله با تهدیدهای زیست محیطی در سال‌های آینده، صنعت کشاورزی به‌ویژه در مناطق محروم باید دیجیتالی شدن را بپذیرد. تولید بیشتر از طریق نوآوری و مدیریت منابع برای حفظ تولید جهانی غذا برای نسل‌های آینده بسیار مهم خواهد بود. فائو پیش‌بینی کرده است که اثرات نامطلوب تغییرات آب و هوایی بر جوامعی که آسیب‌‌‌پذیری غذایی را تجربه می‌کنند در دهه‌‌‌های آینده شدیدترین تاثیر را خواهد گذاشت. مطابق با پیش‌بینی‌‌‌ها، تا سال ۲۰۵۰، بالغ بر ۱۲۰میلیون نفر، از جمله ۲۴میلیون کودک، در معرض خطر ناامنی غذایی و سوءتغذیه قرار خواهند گرفت. اجرای کشاورزی هوشمند مستلزم سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در تحقیق و توسعه و زیرساخت‌های پیشرفته است. در حالی که آگ‌‌‌تک این پتانسیل را دارد که کشاورزی کنونی را آن‌طور که ما آن را درک می‌کنیم تغییر دهد، مقیاس‌پذیری آن به دیجیتالی شدن پایدار و عادلانه بستگی دارد.
محرک‌های بازار در پذیرش آگ‌‌‌تک
کشاورزی سابقه طولانی در استفاده از فناوریهای جدید دارد، از پنبه پاک کن گرفته تا تراکتورها و کودهای مصنوعی که همیشه در همه جا حاضر هستند. با این حال، به‌‌‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین صنایع جهان، این صنعت همچنان در مدل‌‌‌های منسوخ شده‌‌‌ای که تولید صنعتی را به رویکردهای محلی ترجیح می‌دهند، گیر کرده است. زنجیره تامین و موانع زیرساختی که توسط شیوع کووید تشدید شده است، نیاز به زیرساخت‌های اتصال به شبکه اینترنت را به‌ویژه در مناطق روستایی بیشتر کرده است. برای مثال، عدم‌دسترسی بسیاری از ایالت‌‌‌های برزیل به شبکه‌‌‌های ۳G، ۴G و ۵G بخش‌‌‌های وسیعی از جوامع کشاورزی آن مناطق قادر به جمعآوری نقاط داده و پیشبرد عملیات خود نیستند. صنعت کشاورزی که پیشرو در انتشار گازهای گلخانه‌ای است، ۱۱درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را در سال ۲۰۲۰ به خود اختصاص داده است. تاکتیک‌‌‌های سنتی این بخش، از جمله تولید دام برای مصرف، مدیریت خاک و محصول، که توسط یارانه‌‌‌های دولتی و معافیت‌‌‌های مالیاتی سنگین تقویت شده‌‌‌اند، همگی سطح متان و اکسید نیتروژن جو را افزایش می‌دهند. همچنین نگرانی‌های فزاینده در مورد اثرات بهداشتی محصولات تراریخته و شفافیت مربوط به حقوق حیوانات و ایمنی مواد غذایی، همچنان به تغییر شکل کشاورزی صنعتی ادامه می‌دهد.
راه حل‌های نوظهور آگ‌‌‌تک
ابزارهای نوظهور فناوری کشاورزی برای تقویت مدیریت مرسوم مزرعه با هدف جایگزینی روش‌های موجود عمل می‌کنند. آگ‌‌‌تک‌ها در دو بخش آماده رشد عمده‌ای در سال‌های آینده هستند. محصولات کشاورزی زیستی سازگار با محیط‌زیست و فناوریهای اندازه‌گیری عمیق خاک این دو بخش هستند. محصولات کشاورزی زیستی (ag biologicals) که توسط شرکت بایر و برخی استارت‌آپ‌‌‌ها تولید می‌شود، از میکروب‌‌‌ها و میکروارگانیسم‌‌‌های طبیعی در تصفیه بذر، حشره‌‌‌کش و آفت‌‌‌کش استفاده می‌کند. این روش‌های نوظهور به جای استفاده از کودها و آفت‌‌‌کش‌‌‌های طبیعی یا ارگانیک، روش‌های فعلی را با هم ترکیب کرده و تقویت می‌کنند. با توجه به اینکه استارتآپهای تحت حمایت سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر در سه‌ماه سوم سال ۲۰۲۱ بالغ بر ۵/ ۷۳۰میلیون دلار جمعآوری کردند، انتظار می‌رود کل بازار آن تا سال ۲۰۲۶ به ۵/ ۱۸میلیارد افزایش یابد. از برخی از نمونه‌های استارتآپهای موفق در زمینه ag biologicals می‌توان به شرکت AgBiome، که مقر آن در دورهام، کارولینای شمالی است و توسعه دهنده یک پلتفرم غربالگری میکروبی است که می‌تواند میکروب‌هایی را جست‌وجو کند که کنترل آفات و محافظت از محصول را فراهم می‌کنند و همچنین شرکت AgBiTech اشاره کرد که حشره‌کش‌هایی تولید می‌کند که از تکنیکی به نام ویروس چند وجهی هسته‌ای (NPV) برای هدف قرار دادن آفاتی مانند کرم غوزه استفاده می‌کند و آفت را بدون تاثیر بر سایر جمعیت‌های حشرات سرکوب می‌کند. این استارت‌آپ استرالیایی از طریق LBO در سال ۲۰۱۵ خریداری شد.
